-
1 ufność
сущ.• вера• верность• доверие• доверчивость• кредит• лояльность• обещание• слово• трест• упование* * *ufnoś|ć♀ доверие ň, доверчивость;z \ufnośćcią а) доверчиво;
б) (pewnie) уверенно;pozyskać czyjąś \ufność завоевать чьё-л. доверие; pokładać w kimś \ufność полагаться на кого-л., верить в кого-л.+zaufanie, wiara
* * *ждове́рие n, дове́рчивостьz ufnością — 1) дове́рчиво; 2) ( pewnie) уве́ренно
pozyskać czyjąś ufność — завоева́ть чьё-л. дове́рие
pokładać w kimś ufność — полага́ться на кого́-л., ве́рить в кого́-л.
Syn: -
2 zuversichtlich
zuversichtlich ufny, pełen (pełna) ufności; präd ufnie, z ufnością;zuversichtlich sein ufać, być dobrej myśli
См. также в других словарях:
ufność — ż V, DCMs. ufnośćści, blm «przeświadczenie, że komuś, czemuś można ufać, wierzyć, że można polegać na danej osobie; zaufanie» Bezgraniczna ufność. Ufność bez granic. Ufność do ludzi, do losu. Ufność we własne siły. Coś natchnęło, napełniło kogoś… … Słownik języka polskiego
zawierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawierzaćam, zawierzaća, zawierzaćają, zawierzaćany {{/stl 8}}– zawierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zawierzaćrzę, zawierzaćrzy, zawierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powierzyć — dk VIb, powierzyćrzę, powierzyćrzysz, powierzyćwierz, powierzyćrzył, powierzyćrzony powierzać ndk I, powierzyćam, powierzyćasz, powierzyćają, powierzyćaj, powierzyćał, powierzyćany 1. «zlecić coś komuś do wykonania, zlecić jakąś funkcję; poddać… … Słownik języka polskiego
zaufać — dk I, zaufaćam, zaufaćasz, zaufaćają, zaufaćaj, zaufaćał «odnieść się do kogoś, do czegoś z ufnością; zawierzyć komuś, czemuś» Zaufać przyjacielowi. Zaufać losowi. Zaufać czyjemuś słowu … Słownik języka polskiego
ufnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., ufnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} z ufnością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko ufnie podeszło do nieznajomego. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ufność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. ufnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} przeświadczenie, że można na kimś polegać; zaufanie, wiara : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głęboka, bezgraniczna ufność. Ufność do ludzi. Z ufnością patrzeć w przyszłość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}z {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaufać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zaufaćam, zaufaća, zaufaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} obdarzyć zaufaniem, odnieść się do czegoś lub kogoś z ufnością, zawierzyć komuś, czemuś; zdać się na kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaufać komuś bezgranicznie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
